Ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.
Προς Κορινθίους Α΄ (α΄18–24)
Σκέψεις πάνω στο μυστήριο του Σταυρού..
(Γ νηστειών-Σταυροπροσκύνησης)
Αποσπάσματα από π.Νικόλαο
πηγές:
AΕΝΑΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΑΝΤΙΦΩΝΟ
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ(ΒΙΝΤΕΟ)
«Βρισκόμαστε όλοι σταυρωμένοι στον Γολγοθά της ιστορίας. Να κάνουμε τον προσωπικό μας σταυρό αναζήτηση του σταυρού του Χριστού. Ο σταυρός του Χριστού είναι ο μόνος μη τραγικός σταυρός, διότι είναι ο Αναστάσιμος σταυρός της αυτοπροσφοράς στον Θεό και στους άλλους. Δεν τρομάζει τον άνθρωπο ο πόνος αλλά η έλλειψη νοήματος, έλεγε ο Επίκτητος. Να γίνουν οι συμφορές αναζήτηση βαθιά του Θεού, γιατί αυτός είναι το πραγματικό αντικείμενο της επιθυμίας του ανθρώπου, πέρα από τα ποικιλώνυμα αιτήματα, το βαθύ νόημα που θεραπεύει όλες τις ελλείψεις».
Στους Ιουδαίους το να σταυρώνεται ο Θεός ήταν σκάνδαλο και στους Έλληνες μωρία. Είναι για μας λοιπόν αυτό μωρία και σκάνδαλο, γιατί ακριβώς είναι πάνω από την αντίληψή μας. Η δική μας σοφία είναι μωρία σε σχέση με τον Σταυρό και η μωρία του Σταυρού είναι η σοφία του Θεού.
Το να έχω αυτού του είδους την λύση του ανθρώπινου δράματος δια του Σταυρού είναι πραγματικά απρόσμενο και ακατανόητο για την ανθρώπινη σκέψη. Η φίλαυτη σοφία και η τρέχουσα κοινωνική ηθική λέγει ότι πρέπει να σταυρωθούν οι κακοί, αυτοί δηλαδή που είναι απέναντί μου, γιατί βεβαίως αυτοί έχουν το άδικο, ή, όπως έλεγε και ο πρόεδρος Μπους παλιά, «μας μισούν γιατί είμαστε καλοί». Ο άλλος είναι αυτός που φταίει, δεν μπορεί να φταίω εγώ, κι αν φταίω εγώ, φταίω επειδή φταίει στο βάθος ο άλλος, και, τέλος πάντων, ο άλλος φταίει πιο πολύ από μένα. Γι’ αυτό εμείς γεμίζουμε τον κόσμο σταυρούς, σταυρώνοντας τον άλλο πάντα. Κι έρχεται λοιπόν η λογική του Θεού, η μωρή αυτή λογική, και λέει: «Λοιπόν, ο πιο αθώος και ο μόνος αληθινός είναι αυτός ο οποίος μπαίνει στην θέση αυτών που φταίνε. Μπαίνει στο λάθος τους και το σηκώνει αυτός». Αυτό το πράγμα, το να μπαίνουμε στην θέση του αλλού, πραγματικά αποτελεί κάτι το οποίο δεν μπορούμε με ανθρώπινο νου να συλλάβουμε. Όλες οι επαναστάσεις είναι απλά και φυσικά ενάντια στον άλλο, στους άλλους που φταίνε. Καμιά επανάσταση σήμερα δεν ξέρουμε που να είναι επανάσταση για να δικαιώσει τον άλλο. Ο σταυρός είναι η επανάσταση τού να δικαιώνω εγώ τους άλλους.
Στους παγκόσμιους πολέμους του παρελθόντος (και σ’ αυτούς που έρχονται) όλοι επεχείρησαν και θα επιχειρήσουν να κάνουν ό,τι έκαναν και θα κάνουν στο όνομα του δικαίου, αλλά αυτό το «δίκαιο» έχει, κυρίως, πολύ άδικο μέσα του. Στην πραγματικότητα, το μόνο δίκαιο το οποίο είναι δίκαιο είναι αυτό το δίκαιο του Σταυρού, το να δώσω εγώ στον άλλον τόπο και δίκαιο. Μόνο δια του Σταυρού λοιπόν είναι δυνατό να οικοδομούμε πολύτιμα πράγματα πάνω στον Χριστό.
..Φανταστείτε τώρα αυτή την κατάσταση, τρέμουμε και φοβόμαστε σαν τα μυρμήγκια και αναρωτιόμαστε τι θα πάθουμε, αν θα τα καταφέρει η κυβέρνηση να μας «σώσει» κ.λπ. Τίποτα δεν θα καταφέρουνε, έτσι όπως είναι τα πράγματα, και είναι τόσο μεγάλο το παιχνίδι που παίζεται που θα το δούμε μετά από χρόνια. Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα καταφέρουμε να βρούμε λίγες δραχμές, ούτε αν θα τα καταφέρουμε να επιβιώσουμε, αλλά αν υπάρχει δυνατότητα να περπατάμε στον κόσμο και να νιώθουμε ότι είναι όλα δικά μας. Όχι γιατί τα πήραμε από τους άλλους, αλλά γιατί έχουμε τον Θεό. Υπάρχει τέτοια δυνατότητα στον άνθρωπο, να είναι δηλαδή ένας θεός κατά χάριν πάνω στον κόσμο; Αυτό λέει πάντως ο Παύλος και αυτό ζούνε οι άγιοι του Θεού, και νομίζω πως αυτό είναι η μεγάλη μας παρηγοριά και ελπίδα. Αλλιώς θα τρέχουμε να αδειάζουμε τα σούπερ μάρκετ ανά πάσα στιγμή, και θα παίρνουμε όπλα στο σπίτι για να φυλαχτούμε από την πείνα του πλησίον κι εκείνος το ανάλογο. Και πού καταλήγει αυτό το πράγμα; Έχουμε δει χιλιάδες φορές να παίζεται αυτό το δράμα στην ανθρωπότητα και πάντοτε τελειώνουμε με μιαν όλο και πιο μεγάλη συμφορά...
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ
Ο σταυρός ως λύση του ανθρωπίνου δράματος.Βίντεο,αποσπάσματα από εδώ
Χτίζουμε τη ζωή μας με βάση την επινοημένη εχθρότητα..
..Κάθετε κανείς και αναρωτιέται, πως είναι δυνατόν το πιο βαθύ αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη να μπορέσει να κυλήσει σε τέτοιο παραλογισμό?
Γιατί; Γιατί οργανώνεται με βάση τους πόλους αυτούς.Τη θέληση για δύναμη, και το μηχανισμό κατασκευής θυμάτων...
..Ο σταυρός του Χριστού απαντάει ακριβώς σε αυτή τη θεμελιώδη ανάγκη του ανθρώπου..Είναι το τέλος του παραλόγου γιατί τελειώνει τις βασικές αιτίες του παραλόγου που είναι η μιμητική εξουσία και θέληση για δύναμη και ο θυματοποιητικός μηχανισμός που τη στηρίζει...
Κάποτε το κακό τελειώνει.και τελειώνει όταν σε όλους μας μέσα αυτός ο τρόπος με τον οποίο το τελείωσε ο Χριστός,γίνει συνειδητός..και από κει και πέρα ευθύγραμμα πάντοτε,η ιστορία θα γίνει Βασιλεία..Θα υπάρξει επέμβαση του Θεού για τη τελική αυτή αλλαγή αλά βεβαίως αυτό το πράμα είναι κατανοητό μέσα από την δική μας την ίδια την ωρίμανση..
..Τη Παναγία την οποία τη γιορτάζουμε μέσα στη Σαρακοστή συνεχώς, γιατί τη γιορτάζουμε;
Γιορτάζουμε το μυστήριο και τη χαρά της ανθρώπινης συνεργίας..
Η Παναγία είναι όντως Παν-Αγία.Είναι αυτή που κατάλαβε όλο το ανθρώπινο δράμα και έκανε το πολύ μεγάλο άνοιγμα, αντάξιο του δράματος..Τόσο μεγάλο άνοιγμα..
Με την ανθρώπινη συνεργία και με την εν Χριστώ απάντηση του Θεού έχουμε ουσιαστικά ένα νέο κεφάλαιο με την ανθρώπινη ύπαρξη το οποίο τελείται εν Αγίω πνεύματι μέσα στην εκκλησία, γιατί μόνο εν Αγίω πνεύματι δε φοβόμαστε τον άλλο και καταλύονται οι δυνάμεις της φιλαυτίας και της διαίρεσης και αφομοιώνουμε το μυστήριο του σταυρού.Με πολύ χάρη γίνεται αυτό και φέρνει πολύ χάρη και φέρνει ανοίγματα, τα οποία παρ'ότι τα ζητάει ο άνθρωπος δεν μπορεί να τα έχει..Ο καθένας μας θα γίνει χώρος όπου φιλοξενούνται όλοι οι άλλοι.Καθένας θα γίνει τρόπος ύπαρξης όλων των άλλων και τόπος..
Προς Κορινθίους Α΄ (α΄18–24)
Σκέψεις πάνω στο μυστήριο του Σταυρού..
(Γ νηστειών-Σταυροπροσκύνησης)
Αποσπάσματα από π.Νικόλαο
πηγές:
AΕΝΑΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΑΝΤΙΦΩΝΟ
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ(ΒΙΝΤΕΟ)
 |
| π.Νικόλαος Λουδοβίκος ..Ντρέπομαι σχεδόν που τα λέω αυτά, διότι είναι τόσο μεγάλα που, αν τα πάρει κανείς στα σοβαρά, θα λάμπει ολόκληρος και δεν θα μπορέσει να γυρίσει πίσω στα ανθρώπινα έτσι όπως τα κάναμε εμείς.. |
«Βρισκόμαστε όλοι σταυρωμένοι στον Γολγοθά της ιστορίας. Να κάνουμε τον προσωπικό μας σταυρό αναζήτηση του σταυρού του Χριστού. Ο σταυρός του Χριστού είναι ο μόνος μη τραγικός σταυρός, διότι είναι ο Αναστάσιμος σταυρός της αυτοπροσφοράς στον Θεό και στους άλλους. Δεν τρομάζει τον άνθρωπο ο πόνος αλλά η έλλειψη νοήματος, έλεγε ο Επίκτητος. Να γίνουν οι συμφορές αναζήτηση βαθιά του Θεού, γιατί αυτός είναι το πραγματικό αντικείμενο της επιθυμίας του ανθρώπου, πέρα από τα ποικιλώνυμα αιτήματα, το βαθύ νόημα που θεραπεύει όλες τις ελλείψεις».
Στους Ιουδαίους το να σταυρώνεται ο Θεός ήταν σκάνδαλο και στους Έλληνες μωρία. Είναι για μας λοιπόν αυτό μωρία και σκάνδαλο, γιατί ακριβώς είναι πάνω από την αντίληψή μας. Η δική μας σοφία είναι μωρία σε σχέση με τον Σταυρό και η μωρία του Σταυρού είναι η σοφία του Θεού.
 |
Το να έχω αυτού του είδους την λύση του ανθρώπινου δράματος δια του Σταυρού είναι πραγματικά απρόσμενο και ακατανόητο για την ανθρώπινη σκέψη. Η φίλαυτη σοφία και η τρέχουσα κοινωνική ηθική λέγει ότι πρέπει να σταυρωθούν οι κακοί, αυτοί δηλαδή που είναι απέναντί μου, γιατί βεβαίως αυτοί έχουν το άδικο, ή, όπως έλεγε και ο πρόεδρος Μπους παλιά, «μας μισούν γιατί είμαστε καλοί». Ο άλλος είναι αυτός που φταίει, δεν μπορεί να φταίω εγώ, κι αν φταίω εγώ, φταίω επειδή φταίει στο βάθος ο άλλος, και, τέλος πάντων, ο άλλος φταίει πιο πολύ από μένα. Γι’ αυτό εμείς γεμίζουμε τον κόσμο σταυρούς, σταυρώνοντας τον άλλο πάντα. Κι έρχεται λοιπόν η λογική του Θεού, η μωρή αυτή λογική, και λέει: «Λοιπόν, ο πιο αθώος και ο μόνος αληθινός είναι αυτός ο οποίος μπαίνει στην θέση αυτών που φταίνε. Μπαίνει στο λάθος τους και το σηκώνει αυτός». Αυτό το πράγμα, το να μπαίνουμε στην θέση του αλλού, πραγματικά αποτελεί κάτι το οποίο δεν μπορούμε με ανθρώπινο νου να συλλάβουμε. Όλες οι επαναστάσεις είναι απλά και φυσικά ενάντια στον άλλο, στους άλλους που φταίνε. Καμιά επανάσταση σήμερα δεν ξέρουμε που να είναι επανάσταση για να δικαιώσει τον άλλο. Ο σταυρός είναι η επανάσταση τού να δικαιώνω εγώ τους άλλους.
Στους παγκόσμιους πολέμους του παρελθόντος (και σ’ αυτούς που έρχονται) όλοι επεχείρησαν και θα επιχειρήσουν να κάνουν ό,τι έκαναν και θα κάνουν στο όνομα του δικαίου, αλλά αυτό το «δίκαιο» έχει, κυρίως, πολύ άδικο μέσα του. Στην πραγματικότητα, το μόνο δίκαιο το οποίο είναι δίκαιο είναι αυτό το δίκαιο του Σταυρού, το να δώσω εγώ στον άλλον τόπο και δίκαιο. Μόνο δια του Σταυρού λοιπόν είναι δυνατό να οικοδομούμε πολύτιμα πράγματα πάνω στον Χριστό.
..Φανταστείτε τώρα αυτή την κατάσταση, τρέμουμε και φοβόμαστε σαν τα μυρμήγκια και αναρωτιόμαστε τι θα πάθουμε, αν θα τα καταφέρει η κυβέρνηση να μας «σώσει» κ.λπ. Τίποτα δεν θα καταφέρουνε, έτσι όπως είναι τα πράγματα, και είναι τόσο μεγάλο το παιχνίδι που παίζεται που θα το δούμε μετά από χρόνια. Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα καταφέρουμε να βρούμε λίγες δραχμές, ούτε αν θα τα καταφέρουμε να επιβιώσουμε, αλλά αν υπάρχει δυνατότητα να περπατάμε στον κόσμο και να νιώθουμε ότι είναι όλα δικά μας. Όχι γιατί τα πήραμε από τους άλλους, αλλά γιατί έχουμε τον Θεό. Υπάρχει τέτοια δυνατότητα στον άνθρωπο, να είναι δηλαδή ένας θεός κατά χάριν πάνω στον κόσμο; Αυτό λέει πάντως ο Παύλος και αυτό ζούνε οι άγιοι του Θεού, και νομίζω πως αυτό είναι η μεγάλη μας παρηγοριά και ελπίδα. Αλλιώς θα τρέχουμε να αδειάζουμε τα σούπερ μάρκετ ανά πάσα στιγμή, και θα παίρνουμε όπλα στο σπίτι για να φυλαχτούμε από την πείνα του πλησίον κι εκείνος το ανάλογο. Και πού καταλήγει αυτό το πράγμα; Έχουμε δει χιλιάδες φορές να παίζεται αυτό το δράμα στην ανθρωπότητα και πάντοτε τελειώνουμε με μιαν όλο και πιο μεγάλη συμφορά...
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ
Ο σταυρός ως λύση του ανθρωπίνου δράματος.Βίντεο,αποσπάσματα από εδώ
Χτίζουμε τη ζωή μας με βάση την επινοημένη εχθρότητα..
..Κάθετε κανείς και αναρωτιέται, πως είναι δυνατόν το πιο βαθύ αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη να μπορέσει να κυλήσει σε τέτοιο παραλογισμό?
Γιατί; Γιατί οργανώνεται με βάση τους πόλους αυτούς.Τη θέληση για δύναμη, και το μηχανισμό κατασκευής θυμάτων...
..Ο σταυρός του Χριστού απαντάει ακριβώς σε αυτή τη θεμελιώδη ανάγκη του ανθρώπου..Είναι το τέλος του παραλόγου γιατί τελειώνει τις βασικές αιτίες του παραλόγου που είναι η μιμητική εξουσία και θέληση για δύναμη και ο θυματοποιητικός μηχανισμός που τη στηρίζει...
Κάποτε το κακό τελειώνει.και τελειώνει όταν σε όλους μας μέσα αυτός ο τρόπος με τον οποίο το τελείωσε ο Χριστός,γίνει συνειδητός..και από κει και πέρα ευθύγραμμα πάντοτε,η ιστορία θα γίνει Βασιλεία..Θα υπάρξει επέμβαση του Θεού για τη τελική αυτή αλλαγή αλά βεβαίως αυτό το πράμα είναι κατανοητό μέσα από την δική μας την ίδια την ωρίμανση..
..Τη Παναγία την οποία τη γιορτάζουμε μέσα στη Σαρακοστή συνεχώς, γιατί τη γιορτάζουμε;
Γιορτάζουμε το μυστήριο και τη χαρά της ανθρώπινης συνεργίας..
Η Παναγία είναι όντως Παν-Αγία.Είναι αυτή που κατάλαβε όλο το ανθρώπινο δράμα και έκανε το πολύ μεγάλο άνοιγμα, αντάξιο του δράματος..Τόσο μεγάλο άνοιγμα..
Με την ανθρώπινη συνεργία και με την εν Χριστώ απάντηση του Θεού έχουμε ουσιαστικά ένα νέο κεφάλαιο με την ανθρώπινη ύπαρξη το οποίο τελείται εν Αγίω πνεύματι μέσα στην εκκλησία, γιατί μόνο εν Αγίω πνεύματι δε φοβόμαστε τον άλλο και καταλύονται οι δυνάμεις της φιλαυτίας και της διαίρεσης και αφομοιώνουμε το μυστήριο του σταυρού.Με πολύ χάρη γίνεται αυτό και φέρνει πολύ χάρη και φέρνει ανοίγματα, τα οποία παρ'ότι τα ζητάει ο άνθρωπος δεν μπορεί να τα έχει..Ο καθένας μας θα γίνει χώρος όπου φιλοξενούνται όλοι οι άλλοι.Καθένας θα γίνει τρόπος ύπαρξης όλων των άλλων και τόπος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου