 |
Μνήμη εθνική συνάμα πανανθρώπινη, της γενοκτονίας των Ποντίων
και άγιοι των ημερών
Επίσης από 'νεκρό':
Ευχόμαστε η ιστορία να διδάσκει, να συγχωρεί και να ενώνει με τη μνήμη και την πανανθρώπινη κοινή εμπειρία του πόνου και όχι να διαιρεί με ιδεολογικές ιδιοτέλειες...
(εικ. από εδώ)
|
Κάθουμαι και κοιτάζω έτσι ώρες πολλές. Ησυχία είναι μέσα μου, κι απ’ έξω η πλάση είναι ειρηνεμένη και βλογημένη. Η βουή του κόσμου σαν να’ ναι ψέμμα, ένας βραχνάς που έσβησε και χάθηκε... Έχε γεια, αδελφέ μου, που δεν ξέρω ποιος είσαι, κι ούτε κ’ εσύ θα μάθεις ποτές πως σε κοίταξε κάποιος από μακρυά, με τόση αγάπη, από μιαν έρημη ακρογιαλιά, δίχως να φαίνεται καθόλου... Φώτης Κόντογλου,'ευλογημένο καταφύγιο'.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου