Με αφορμή το πολυβραβευμένο ντοκυμαντέρ για τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, στο οποίο 'πρωταγωνιστεί' ο μεταστραφείς στην Ορθοδοξία χολυγουντιανός ηθοποιός Jonathan Jackson,παραθέτουμε ορισμένα γραπτά του καλλιτέχνη από το βιβλίο του ΄το μυστήριο της τέχνης΄.
...Αυτή η πρώιμη χριστιανική θεώρηση δε διαχώριζε το ιερό από το κοσμικό ή το υλικό από το πνευματικό, δημιουργώντας έτσι τη σχιζοφρένεια της σύγχρονης θρησκευτικής ψυχολογίας...Το αποτέλεσμα των διαφόρων πουριτανικών σεκτών που αναδύθηκαν τις τελευταίες εκατονταετίες, ιδιαίτερα στη δύση, αποτελούν ένα πνευματικό και ψυχολογικό τραύμα στη σχέση του χριστιανού με τις τέχνες...
Είναι κάτι το απίστευτο όταν ανακαλύπτουμε ότι ο χριστιανισμός είναι η εμπειρία του να λες ναι σε κάθετί αληθινά όμορφο...
Σε αυτή την εργασία, η προσευχή μου είναι ο καλλιτέχνης να γίνει πιο χριστιανός και ο χριστιανός πιο καλλιτέχνης..
(εισαγωγή σ.21-25)
Ο Δάμων ο Αθηναίος είχε πει, ΄όταν αλλάζουν οι κλίμακες της μουσικής, μεταβάλλονται πάντα μαζί τους και οι θεμελιώδεις νόμοι της Πολιτείας'.Οι καλλιτέχνες καλλιεργούν το πολιτισμό μας.Οι πολιτικοί μπορούμ μα γράψουν όσους νόμους επιθυμούν , αλλά ποτέ δεν θα αλλάξουν τη καρδιά του πολιτισμού.Αυτό αμήκει στους καλλιτέχνες-και εμείς πασχίζουμε εκεί στην καρδιά του πολιτισμού χάριν της ψυχής της κοινωνίας...
...'Αν ως κοινωνία εξακολουθούμε να χειροκροτούμε τους καλλιτέχνες που παράγουν παράλογα βίαιη, αποτροπιαστική ή πορνογραφική μουσική και ταινίες, δε πρέπει να εκπλαγούμε όταν θα δούμε βεβήλωση του πολιτισμού μας...
...Δεν είμαι ηθοποιός, παρόλο που παίζω.Δεν είμαι μουσικός, αν και τραγουδώ.Δεν είμαι συγγραφέας αν και γράφω.Δεν είμαι αυτό που κάνω.Είμαι ένας τσακισμένος άνθρωπος στην αγκαλιά ενός φιλάνθρωπου Θεού..
...Στην αρχαία χριστιανική ακολουθία της βάπτισης, ο Χριστός αναφέρεται ως 'ο άριστος Καλλιτέχνης'.Όπως ο Βίνσεντ Βαν Γκοκ, στεκόμαστε και εμείς με δέος για τον διαπρεπή καλλιτέχνη και λέμε,'Ο Χριστός, έζησε μια ήρεμη ζωή, και ήταν ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης, που περιφρόνησε το μάρμαρο, τον πυλό η το χώμα, και δούλεψε με την ζωντανή σάρκα,Είναι σαν να λέμε ότι αυτός ο απίστευτος καλλιτέχνης, αυτός που δύσκολα γίνεται αντιληπτός από ένα τέτοιο βλακώδες όργανο όπως είναι ο σύγχρονος νευρωτικός, φθαρμένος εγκέφαλος, δεν έκανε ούτε αγάλματα , ούτε εικόνες, ούτε βιβλία.Πράγματι, είπε πολύ καθαρά τι έκανε-διαμόρφωνε ζωντανούς ανθρώπους,αθάνατα όντα.
(Η τέχνη ως ομορφιά σ.32-41)
...Ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να ξεφύγει από το να θέτει τα αιώνια ερωτήματα...Θα είναι η τέχνη του προσφορά στο δικό του εγώ-ή για να ζήσει ο κόσμος;
(H τέχνη ως μυστήριο και τρέλα σ.57)
...Για τον καλλιτέχνη, αυτό σημαίνει αυτό σημαίνει ότι κάθε τραγούδι είναι μια προσευχή.Κάθε ζωγραφικό έργο είναι μια κραυγή για υπερβατικότητα και αποκάλυψη.Κάθε ταινία είναι μια παραβολή ομορφιάς ή για το κενό της ζωής, χωρίς ελπίδα και νόημα.Είμαστε όλοι παιδιά που σχεδιάζουμε εικόνες για να καταλάβουμε τον πόνο μας...
(Η τέχνη ως προσευχή και μεσιτεία σ.68)
..Ο καλλιτέχνης είναι κάποιος που ανταποκρίνεται και ανακαλύπτει- και όχι ένας αυτόνομος θεός, που γρήγορα παραδίνεται σε διάφορες ψευδεσθήσεις έπαρσης ή ατέρμονα ψυχολογικά επεισόδια ανασφάλειας.Η πίστη είναι ένα δώρο που ο καλλιτέχνης λαμβάνει με πλήρη αθωότητα, και μέσα από αυτή τη χάρη ακόμη και αυτός, ένα απλό παιδί στην καρδιά, μπορεί να επεξεργαστεί τα έργα του Θεού.
(τέχνη ως πίστη, ποιό είναι το ζωτικό όργανο;σ.113)
...Όταν λατρεύεται η ίδια η τέχνη, αντί να εκτιμάται ως μυστηριακό χάρισμα με το οποίο ο άνθρωπός μπορεί να δοξάζει το Θεό, τότε γίνεται μια οφθαλμαπάτη.Η τέχνη μπορεί να αφυπνίσει, μπορεί να εμπνεύσει, μπορεί ακόμα και να αρχίσει να θεραπεύει, αλλά δε μπορεί να ολοκληρώσει οποιαδήποτε από αυτές τις κινήσεις.Δεν είναι το Απόλυτο...
(Η τέχνη ως προφητεία σ.117)
 |
| Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής (βλ εδώ) |
...Αυτή η πρώιμη χριστιανική θεώρηση δε διαχώριζε το ιερό από το κοσμικό ή το υλικό από το πνευματικό, δημιουργώντας έτσι τη σχιζοφρένεια της σύγχρονης θρησκευτικής ψυχολογίας...Το αποτέλεσμα των διαφόρων πουριτανικών σεκτών που αναδύθηκαν τις τελευταίες εκατονταετίες, ιδιαίτερα στη δύση, αποτελούν ένα πνευματικό και ψυχολογικό τραύμα στη σχέση του χριστιανού με τις τέχνες...
Είναι κάτι το απίστευτο όταν ανακαλύπτουμε ότι ο χριστιανισμός είναι η εμπειρία του να λες ναι σε κάθετί αληθινά όμορφο...
Σε αυτή την εργασία, η προσευχή μου είναι ο καλλιτέχνης να γίνει πιο χριστιανός και ο χριστιανός πιο καλλιτέχνης..
(εισαγωγή σ.21-25)
Ο Δάμων ο Αθηναίος είχε πει, ΄όταν αλλάζουν οι κλίμακες της μουσικής, μεταβάλλονται πάντα μαζί τους και οι θεμελιώδεις νόμοι της Πολιτείας'.Οι καλλιτέχνες καλλιεργούν το πολιτισμό μας.Οι πολιτικοί μπορούμ μα γράψουν όσους νόμους επιθυμούν , αλλά ποτέ δεν θα αλλάξουν τη καρδιά του πολιτισμού.Αυτό αμήκει στους καλλιτέχνες-και εμείς πασχίζουμε εκεί στην καρδιά του πολιτισμού χάριν της ψυχής της κοινωνίας...
...'Αν ως κοινωνία εξακολουθούμε να χειροκροτούμε τους καλλιτέχνες που παράγουν παράλογα βίαιη, αποτροπιαστική ή πορνογραφική μουσική και ταινίες, δε πρέπει να εκπλαγούμε όταν θα δούμε βεβήλωση του πολιτισμού μας...
...Δεν είμαι ηθοποιός, παρόλο που παίζω.Δεν είμαι μουσικός, αν και τραγουδώ.Δεν είμαι συγγραφέας αν και γράφω.Δεν είμαι αυτό που κάνω.Είμαι ένας τσακισμένος άνθρωπος στην αγκαλιά ενός φιλάνθρωπου Θεού..
...Στην αρχαία χριστιανική ακολουθία της βάπτισης, ο Χριστός αναφέρεται ως 'ο άριστος Καλλιτέχνης'.Όπως ο Βίνσεντ Βαν Γκοκ, στεκόμαστε και εμείς με δέος για τον διαπρεπή καλλιτέχνη και λέμε,'Ο Χριστός, έζησε μια ήρεμη ζωή, και ήταν ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης, που περιφρόνησε το μάρμαρο, τον πυλό η το χώμα, και δούλεψε με την ζωντανή σάρκα,Είναι σαν να λέμε ότι αυτός ο απίστευτος καλλιτέχνης, αυτός που δύσκολα γίνεται αντιληπτός από ένα τέτοιο βλακώδες όργανο όπως είναι ο σύγχρονος νευρωτικός, φθαρμένος εγκέφαλος, δεν έκανε ούτε αγάλματα , ούτε εικόνες, ούτε βιβλία.Πράγματι, είπε πολύ καθαρά τι έκανε-διαμόρφωνε ζωντανούς ανθρώπους,αθάνατα όντα.
(Η τέχνη ως ομορφιά σ.32-41)
...Ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να ξεφύγει από το να θέτει τα αιώνια ερωτήματα...Θα είναι η τέχνη του προσφορά στο δικό του εγώ-ή για να ζήσει ο κόσμος;
(H τέχνη ως μυστήριο και τρέλα σ.57)
...Για τον καλλιτέχνη, αυτό σημαίνει αυτό σημαίνει ότι κάθε τραγούδι είναι μια προσευχή.Κάθε ζωγραφικό έργο είναι μια κραυγή για υπερβατικότητα και αποκάλυψη.Κάθε ταινία είναι μια παραβολή ομορφιάς ή για το κενό της ζωής, χωρίς ελπίδα και νόημα.Είμαστε όλοι παιδιά που σχεδιάζουμε εικόνες για να καταλάβουμε τον πόνο μας...
(Η τέχνη ως προσευχή και μεσιτεία σ.68)
..Ο καλλιτέχνης είναι κάποιος που ανταποκρίνεται και ανακαλύπτει- και όχι ένας αυτόνομος θεός, που γρήγορα παραδίνεται σε διάφορες ψευδεσθήσεις έπαρσης ή ατέρμονα ψυχολογικά επεισόδια ανασφάλειας.Η πίστη είναι ένα δώρο που ο καλλιτέχνης λαμβάνει με πλήρη αθωότητα, και μέσα από αυτή τη χάρη ακόμη και αυτός, ένα απλό παιδί στην καρδιά, μπορεί να επεξεργαστεί τα έργα του Θεού.
(τέχνη ως πίστη, ποιό είναι το ζωτικό όργανο;σ.113)
...Όταν λατρεύεται η ίδια η τέχνη, αντί να εκτιμάται ως μυστηριακό χάρισμα με το οποίο ο άνθρωπός μπορεί να δοξάζει το Θεό, τότε γίνεται μια οφθαλμαπάτη.Η τέχνη μπορεί να αφυπνίσει, μπορεί να εμπνεύσει, μπορεί ακόμα και να αρχίσει να θεραπεύει, αλλά δε μπορεί να ολοκληρώσει οποιαδήποτε από αυτές τις κινήσεις.Δεν είναι το Απόλυτο...
(Η τέχνη ως προφητεία σ.117)
Jonathan Jackson-A prayer for all
My yearning for Your love has wounded my poor soul
And every other kind of love is now no love at all
The love inside my heart, the air that fills my breath
Glorious light inside my mind, my only love and strength
I trust Your love to guide me right
into Your arms to hold me tight
I cannot bear to be apart
I am ablaze with Your sweet love
My God, come. My God, come.
My God, come. My God, come.
Brighten my mind and heart, gently breathe unto me
The breeze of Your serenity, and make my body free
Shine on my feeble mind, Your sweet celestial light
The dazzling motion of divine knowledge and holy might
I trust Your love to guide me right
into Your arms to hold me tight
I cannot bear to be apart
I am ablaze with Your sweet love
My God, come. My God, come.
Ο πόθος της αγάπης σου πλήγωσε την ψυχή μου
Και κάθε άλλος έρωτας έφυγε απ’ την ζωή μου
Αγάπη της καρδιάς μου, αέρας της πνοής μου
Φώς νοητό γλυκύτατο ο έρως κι ισχύς μου
Πιστεύω η αγάπη σου αυτή θα μ’ οδηγήσει
Και την γλυκιά αγκάλη σου αυτή θα μου χαρίσει
Δεν υποφέρω δεν μπορώ στιγμή τον χωρισμό σου
Φλογίζομαι και καίγομαι από του έρωτός σου
Θέ μου , έλα. Θέ μου, έλα.
Φώτισε την ψυχή μου τον νου και την καρδιά
Δώρισε και στο σώμα μου απάθειας δροσιά
Άστραψε στον νου μου τον θείο φωτισμό σου
Την λαμπροτάτη κίνηση της θείας γνώσεώς σου
Πιστεύω η αγάπη σου αυτή θα μ’ οδηγήσει
Και την γλυκιά αγκάλη σου αυτή θα μου χαρίσει
Δεν υποφέρω δεν μπορώ στιγμή τον χωρισμό σου
Φλογίζομαι και καίγομαι από του έρωτός σου
Θέ μου , έλα. Θέ μου, έλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου