Κάθουμαι και κοιτάζω έτσι ώρες πολλές. Ησυχία είναι μέσα μου, κι απ’ έξω η πλάση είναι ειρηνεμένη και βλογημένη. Η βουή του κόσμου σαν να’ ναι ψέμμα, ένας βραχνάς που έσβησε και χάθηκε... Έχε γεια, αδελφέ μου, που δεν ξέρω ποιος είσαι, κι ούτε κ’ εσύ θα μάθεις ποτές πως σε κοίταξε κάποιος από μακρυά, με τόση αγάπη, από μιαν έρημη ακρογιαλιά, δίχως να φαίνεται καθόλου...
Φώτης Κόντογλου,'ευλογημένο καταφύγιο'.
Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020
Στους κλέφτες με τα χάρτινα καράβια..
Τάκης Σιμώτας,
Νίκος Παπάζογλου.
..Όλα τ αλλάζει ο καιρός, όλα θα τα ρημάξει
Μα οι κλέφτες που παραφυλάν τού παίρνουνε χαράτσι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου