Κάθουμαι και κοιτάζω έτσι ώρες πολλές. Ησυχία είναι μέσα μου, κι απ’ έξω η πλάση είναι ειρηνεμένη και βλογημένη. Η βουή του κόσμου σαν να’ ναι ψέμμα, ένας βραχνάς που έσβησε και χάθηκε... Έχε γεια, αδελφέ μου, που δεν ξέρω ποιος είσαι, κι ούτε κ’ εσύ θα μάθεις ποτές πως σε κοίταξε κάποιος από μακρυά, με τόση αγάπη, από μιαν έρημη ακρογιαλιά, δίχως να φαίνεται καθόλου...
Φώτης Κόντογλου,'ευλογημένο καταφύγιο'.
Σάββατο 28 Μαρτίου 2020
Eπαναπροσδιορισμός Ζωής
'..Αν ξέραμε ότι το άτομο με το οποίο μιλάμε θα μπορούσε να πεθάνει εκείνη την ημέρα και ότι ο ήχος της φωνής σου,τα λόγια σου, οι κινήσεις σου,η στάση σου σε αυτόν, οι προθέσεις σου, θα ήταν το τελευταίο πράμα που θα δεχόταν και θα έπαιρνε μαζί του στην αιωνιότητα,πόσο προσεκτικοί, στοργικοί και πόση αγάπη θα δίναμε;..' π.Anthony Bloom
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου