..Η ταχύτητα της αλλαγής μας βάζει σε άλλες διαδικασίες και δε μπορούμε να ελέγξουμε τα πράματα. Από τη στιγμή που δε μπορούμε να ελέγξουμε τα πράματα είμαστε έρμαια μιας αλλαγής, η οποία μας πετάει στη θάλασσα στο πέλαγος μιας ζωής η οποία δε ξέρουμε που θα εκβάλλει. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα σήμερα διότι οι αλλαγές παλιά συνέβαιναν ανά 30-40 50 100 χρόνια.Μπορούσε κανείς να κατανοήσει την αλλαγή, να λειτουργήσει μαζί της, να απορρίψει στοιχεία της αλλαγής και να απαιτήσει σε άλλα τα οποία θα μπορούσανε να είχανε νόημα ενώ σήμερα δε προλαβαίνουμε καν να καταλάβουμε την αλλαγή μας...
Ίσως έχουμε την δυνατότητα να κατεβούμε στον Άδη της ανθρώπινης φύσης μας προκειμένου να δούμε αν αυτός ο Άδης είναι δεκτικός οποιασδήποτε ανάστασης...
Ο σύγχρονος πολιτισμός έχει τις ρωγμές του, αλλά έχει και εκείνες τις ρωγμές που μπορεί να μπει το φως και να δώσει νόημα την επόμενη μέρα...
..Βλέπετε ότι αναγκαστικά ακινητοποιήσαμε τα αυτοκίνητά μας για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα οι περισσότεροι και σταματήσαμε να εκπέμπουμε ρύπους και να φθείρουμε και να βιάζουμε την κτίση και ξαφνικά η κτίση άρχιζε να ανθίζει.Είναι συγκλονιστικό αυτό που συμβαίνει σε ελάχιστες ημέρες..
Φανταστείτε λοιπόν αυτό να μπορέσει να ρυθμιστεί μέσα από ορισμένες διαδικασίες, τη ανθρωπολογική βάση των οποίων δίνει η ορθόδοξη εκκλησία γιατί όχι και ο ελληνικός μας πολιτισμός αλλά και άλλοι πολιτισμοί...
Υπάρχουνε στοιχεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να αντλήσουμε νόημα για την ύπαρξή μας.Αυτή η ταχύτητα των προηγούμενων ημερών να τρέχουμε, ακόμα και η αγωνία μας για τη συνεχή δημιουργία, έκανε τον άνθρωπο να ξεχνάει την ουσία, τον λόγο της υπάρξεώς του και τώρα ξαφνικά ανακαλύπτουμε κάποια πράματα τα οποία είναι αυτονόητα...
...Δε φτάνει η νίκη του κακού.Κυρίως αυτό που έχει νόημα, είναι η αγκαλιά, το αγκάλιασμα του αγαθού προκειμένου να ζήσουμε μαζί του..Το πρώτο εμπεριέχει μια στάση ηθική..Η μεγάλη μας ανάγκη όμως είναι η οικείωση του αγαθού...
Οι ηθικές αξίες είναι νόρμες και κανόνες οι οποίες βάζουν τα όρια στη ζωή προκειμένου να μην εκτροχιαστεί.Αυτό είναι καλό,πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτό.Η Παλαιά Διαθήκη μέσα της, ουσιαστικά εμπεριέχει και λειτουργεί και ως ένα σύστημα ηθικών κανόνων και αρχών.Η αγάπη όμως, που είναι η θάλασσα της Καινής Διαθήκης και αυτή η θάλασσα είναι πρόσωπο, το πρόσωπο του Χριστού και τα πρόσωπα των αγίων, ξεπερνάει αυτή τη διαδικασία της ηθικής άρα το πρόβλημα δεν είναι η ηθική.Το πρόβλημα είναι η εμμονή στην ηθική και η αδυναμία να ξεπεράσουμε την ηθική δηλαδή τους κανόνες που θέτουν οι άλλοι για εμάς...
..Έρχεται ο νόμος να ορίσει το τρόπο της ζωής μας, ενώ το τρόπο της ζωής θα έπρεπε να τον έχει ορίσει ήδη η αγάπη..
Eπίσης από εκπομπές του Π.Σαββίδη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου