Ο Χρήστος Γιανναράς στην εκπομπή του ΣΚΑΙ, "ΝΕΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ", με τίτλο "Αντέχουμε να συζητάμε την ιστορία μας;" , που προβλήθηκε 28/02/2011 .
Αποσπάσματα:
...Οι Έλληνες έχουμε ένα βασικό ελάττωμα, δεν μπορούμε να συνεργαστούμε,ο καθένας μας είναι καπετάν ένας...
...Εκείνο το οποίο ενδιαφέρει, είναι να λείψει από την ιστορική έρευνα η την ιστορική διδασκαλία κάθε ιδιοτελείς σκοπιμότητα...
..Aπό που αντλούσαν νόημα;Ξεσηκώθηκαν,έπαιξαν τη ζωή τους, γιατί;Αυτό με ενδιαφέρει να το μάθει σήμερα το παιδί, να το μάθω και εγώ, να το δείξουμε..
...Άν μας ενδιαφέρει κάτι σήμερα είναι να ξαναποκτήσει ο Έλληνας συνείδηση ότι διαχειρίζεται μια πρόταση πολιτισμού που ενδιαφέρει πανανθρώπινα.Δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση.Αυτό μπορεί να το υπηρετήσει και η ιστορική έρευνα;Πράγματι, θα είναι ένα αιτούμενο πολύ πολύτιμο..
ἀποσπάσματα τῆς ἀργόσυρτης συνέχειας τοῦ τρόπου μας
από Μη. Νᾶ.ς
 |
| ..Το παράπονό μου το τρομερό είναι..που δε μπορούμε παιδί μου..Να ενωθούμε!...Ας πούμε,παρά όλα αυτά τα βασανιστήρια,όλα αυτά τα πάθη...Πήγαν στο καλάθι των αχρήστων.. (από αγέλαστο πέτρα) |
 |
| Στρατηγός Μακρυγιάννης 27 Απριλίου 1864
«...ένα πράγμα με παρακινεί και μένα να γράφω, ότι τούτην την Πατρίδα την έχουμε όλοι μαζί και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Έγραψα γυμνή την αλήθεια να ιδούνε όλοι οι Έλληνες και να μπαίνουν σε φιλοτιμία και τα παιδιά μας να λένε : έχουμε αγώνες πατρικούς, έχουμε θυσίες.
Οράματα και θάματα.
Εκεί οπούφκιαχνα τις θέσες εις τους Μύλους (Κοντά στο Ναύπλιο) ήρθε ο Ντερνύς να με ιδή. Μου λέγει. «Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσες είναι αδύνατες. Τι πόλεμον θα κάνετε με τον Μπραΐμη αυτού;» - Του λέγω, «είναι αδύνατες οι θέσες κι' εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός όπου μας προστατεύει. Και θα δείξωμεν την τύχη μας σ' αυτές τις θέσες τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ' ένα τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Κι όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση οπού είμαστε εδώ είναι τοιούτη και θα ιδούμεν την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς...»
Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη
|
Eπίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου